sábado, 3 de octubre de 2009

MONTE PERDIDO 3355 MT

Kaixo lagunak.
Últimamente las salidas al monte que solemos hacer, las hacemos con los chavales, para que vayan haciendo afición, y ya rondaba hace tiempo la idea de hacer algo un fin de semana pero sin niños.
Para eso se nos ocurrió que podíamos ir al valle de Ordesa y subir al Monte Perdido 3355 mt. Intentamos reservar sitio en Goriz pero en estas fechas es muy complicado y no había otra que ir con las tiendas de campaña etc, cargando los mochilones. Para eso la opción que elegimos fue subir desde la Senda de los Cazadores y desde allí llegar a Goriz el primer día y después de hacer noche, subir al Perdido para luego bajar otra vez a la pradera.

ZONA: ORDESA.
DISTANCIA: Primer dia-14.40 KM Segundo día 19.2 KM
DESNIVEL ACUMULADO: Primer día-1280 MT Segundo día-1318 KM
FECHA:26-27-sep-2009


Mapa.
Azul: Primer día.
Rojo: Segundo día.

Photobucket


PRIMER DIA.

Salimos desde la Pradera de Ordesa hacia las 11:15 h con buen tiempo. El parking esta lleno y espero que la mayoría de la gente haya ido desde el valle.
Photobucket


Al principio parece suave pero pronto empieza la fuerte subida en zigzag.
Photobucket


Lo peor no es la cuesta sino el peso de las mochilas.
Photobucket


El entorno es muy bonito.
Photobucket


Tal como cogemos altura las vistas se hacen más bonitas.
Tozal de Mallo y Punta Escuzana.
Photobucket


Allí arriba esta el mirador de calcilarruego.
Photobucket

Otra de Punta Escuzana.
Photobucket



Cuanto más arriba subimos aparece más piedra en la senda.
Photobucket


De momento el día aguanta y arriba se ve despejado.
Photobucket


Acabamos de presentar los bastones a Josune, hasta hoy era reacia a llevarlos.
Photobucket


Un poco antes de llegar al mirador de Calcilarruego.
Photobucket


Y primera parada técnica en este, con unas vistas espectaculares.
Photobucket


Photobucket


Ese es el camino que vamos a seguir ahora.
Photobucket


Ya mas adelante podemos ver La Brecha de Rolando entre la niebla.
Photobucket


Hay que hacer mas esfuerzo que por el valle pero el paseo merece la pena.
Photobucket


Photobucket


Ainhoa me pregunta... ¿Donde están los sarrios que íbamos a ver? Terminar de decirlo y ver este todo fue uno.
Uff... menos mal...
Photobucket


Desde aquí se puede apreciar el recorrido que seguiremos.
Photobucket


Las gradas de Soaso.
Photobucket


Y tirando de zoom se ve la mayoría de la gente por donde fue.
Photobucket


Pronto llegamos a la Cola de Caballo.
Photobucket


Mas cerca.
Photobucket


Y dejando atrás este, Bruno y yo empezamos a subir por el paso de las clavijas para intentar llegar antes de las seis de la tarde al refugio para garantizar que nos dieran de cenar. El resto fue por la subida que hay más a la derecha.
Photobucket


El valle va quedando atrás.
Photobucket


Y llegamos al refugio a las 17:30 h, en teoría nos daba tiempo para reservar sitio, pero nos dijeron que había venido mucha gente y no sabía si nos darían de cenar, vaya chasco, menos mal que al final nos dieron un plato caliente y todo quedo en un susto.
Photobucket


Ahora a montar las tiendas de campaña antes de que empiece a llover...
Photobucket


Y aprovechar para ver estas bonitas vistas aunque las nubes tapaban los montes.
Photobucket


SEGUNDO DIA.

Casi la misma foto a la mañana siguiente, pero esta vez con menos nubes y parece que vamos a tener suerte con el tiempo.
Photobucket


La foto de rigor de todos en el refugio.
Como el tiempo no esta seguro, Ane y Ainhoa deciden tirar hacia abajo y el resto intentaremos subir.
Photobucket


Poco a poco va quedando atrás el refugio.
Photobucket


Otra mirada al valle y se ve que cada vez hay mas nubes.
Photobucket


Arriba no se llega a ver el Cilindro entre la niebla.
Photobucket


La subida es de momento agradable.
Photobucket


Tan pronto aparece la niebla como desaparece.
Photobucket


Que pequeño se ve a Bruno en este mar de rocas.
Photobucket


Otra mirada arriba y ya se puede apreciar el Cilindro, espero que aguante así el tiempo.
Photobucket


En esta se puede apreciar por donde subimos.
Photobucket


El cuello más cerca.
Photobucket


Otro paso que hay que pasar con cuidado agarrándose a la cadena.
Photobucket


Bruno llegando a este paso.
Photobucket


Y así llegamos al lago helado. Que bonitooo.
Photobucket


Miramos hacia arriba y ahí esta, la famosa escupidera.
Photobucket


Dejamos atrás el lago helado y seguimos cogiendo altura.
Photobucket


Se ve gente en el cuello.
Photobucket


No parece que hay tanta nieve pero hay que andar con cuidado.
Photobucket


Poco a poco va quedando atrás el lago.
Photobucket


Y en este punto nos pusimos los crampones por si las moscas.
Photobucket


Y tiramos para arriba. No se si las nubes nos dejaran ver algo desde la cima.
Photobucket


Una miradita desde el cuello hacia el Cilindro.
Photobucket


Y por fin si foto si cima. Los cuatro hemos roto techo y aunque no se ve un pijo estamos muy a gusto.
Photobucket


Lo poco que nos deja ver las nubes.
Soum de Ramon.
Photobucket


Supuestamente entre las nubes esta el valle.
Photobucket


Creo que es el Dedo de Monte Perdido.
Photobucket


Entre la niebla el Lago de Marbore y la Brecha de Tucarroya.
Photobucket


Vista hacia el Cilindro.
Photobucket


Más cerca.
Photobucket


El punto geodésico esta adornado.
Photobucket


Y poco a poco después de despedirnos de la cima tiramos para abajo.
Photobucket


La nieve esta bastante blanda y aunque hay algunos que han subido y bajado sin crampones, nosotros tiramos por lo seguro.
Photobucket


El menda con el Lago helado al fondo.
Photobucket


Photobucket


Photobucket


Dejamos atrás la nieve.
Photobucket


Un poco antes de llegar al refugio había este pedazo de hito, como para perderse.
Photobucket


Y ya en el refugio otra vez, veo a este que anda buscando lo que ha dejado la gente.
Photobucket


Una vez de terminar la parada técnica y recoger lo que teníamos en el refugio tiramos abajo.
Photobucket


Photobucket


Y llegamos al paso de las clavijas. Bajamos con mucho cuidado porque empieza a caer alguna gota, me parece que no terminamos el día sin mojarnos.
Photobucket


Photobucket


Y dicho y hecho, empezó con un chaparrón de granizo y siguió lloviendo hasta prácticamente llegar al coche.
Photobucket


Miradita a la Cola de Caballo.
Photobucket


Pasamos junto a las Gradas de Soaso, si no fuera por el tiempo, vaya sitio para estar relajado.
Photobucket


Photobucket


Photobucket


Photobucket


Ya empieza a coger tonalidades de otoño. Como tiene que estar dentro de unos días.
Photobucket


Photobucket


Y de aquí en adelante guarde la cámara para que no se mojase.
Una escapada que hemos disfrutado todos, y estoy seguro que repetiremos en algún otro monte, algún otro día…
Aio.

5 comentarios:

AINHOA Y BRUNO dijo...

MUY BONITAS FOTOS, PERO AINHOA ES CON HACHE. LAS FOTOS DEL PERDIDO IMPRESIONANTES, LASTIMA DE NIEBLA. HAY UNAS FOTOS EN LAS QUE SE VE LO GRANDE QUE ES LA MONTAÑA FRENTE A LO PEQUEÑO QUE SOMOS. EN LA PROXIMA TAMBIEN ROMPEREMOS TECHO ANE Y YO Y LA NUEVA CAMARA CLARO.
GRACIAS POR PREPARAR ESTE FIN DE SEMANA Y NO TE ODIAMOS DEMASIADO POR HACERNOS SUBIR CON LAS MOCHILAS POR LA SENDA DE LOS CAZADORES.
AGUR

Unknown dijo...

Kaixo Ainhoa con "H" jeje; Gracias por el comentario. La niebla también tiene su encanto para las fotos aunque no te dejen ver muy lejos. Me alegro de que lo pasáramos bien y la siguiente intentaré que me odiéis más. Recuerda.... nadie dijo que fuera fácil. Ondo izan.

PD: Ya esta arreglado lo de Ainhhoa.

jefoce dijo...

Muy buena Aitor, una experiencia guapa en uno de los clásicos. Ahora me voy yo al Baztan, que hace tiempo que estoy parado...

Unknown dijo...

Kaixo Mikel, gracias por el comentario. Ya echo de menos algún repor tuyo, a ver que nos traes de Baztan. Ondo pasa eta disfrutau.

Unknown dijo...

Nik uste argazki multzo honetan batzuk falta direla, adibidez, Ainhoaren neke aurpegia Goriza heltzean, Josuren malaletxe aurpegia afaririk emango ez zigutela jakin zuenean, gabeko (tx)irriak, gailurreko purotxoak eta batez ere, lauron gizajo piurak parkinera blai eginda heldu ginenean. Argazki hauek faltan botata, beste guztiak OSO POLITAK dira. Zorionak !!!

DE DONDE ME VEN